Cud w Górce Klasztornej - znaki wiary na Krajnie (cz.1)

W „Rocznikach Serafickich czyli Kronice Konwentu Ojców Bernardynów w Górce koło Łobżenicy” znajduje się następujący opis tego wydarzenia:

W roku 1079 po narodzeniu Chrystusa, Najjaśniejsza Maryja Panna raczyła się objawić nad studzienką obecnego cmentarza, nie w postaci wizerunku namalowanego czy rzeźbionego, ale w żywej postaci jaśniejącej niebieskim blaskiem, trzymając na łonie Boskie Dzieciątko. Studnia ta była wykopana przez pasterzy dla pojenia bydła. Objawienie to widział jeden z pasterzy, pilnujący swego bydła, który to przerażony tak wielkim blaskiem, upadł na ziemię. A skoro podniósł oczy i ujrzał niewysłowiony majestat i chwałę Matki Bożej, z jak najwyższą czcią oddał Jej pokłon pełen uwielbienia, z jak największą pobożnością na jaką mógł się zdobyć, starał się ją uczcić. To samo uczyniły nieme i nierozumne zwierzęta, klęcząc na ziemi i schylając swe karki dla uczczenia wielkiej Pani nieba i ziemi. Ponieważ dość długo trwało to święte widzenie, wspomniany pasterz pobiegł do najbliższej wsi zwanej Rataje, oddalonej zaledwie o jedną milę włoską i opowiedział przedziwne sprawy Boże. Stamtąd wielki tłum ludu przyszedł (i) zobaczył ciągle jeszcze klęczące bydlęta.

Warto podkreślić, że Objawienie na Krajnie zbiegło się w czasie z zabójstwem św. Stanisława, które miało miejsce 11 kwietnia 1079 roku w Krakowie. Wydarzenie to stało się impulsem do rozwoju chrześcijaństwa na ziemiach polskich. Podobne skutki miał również „Cud na Krajnie”. Przez kolejne wieki pielgrzymowały do Górki Klasztornej tysiące osób, prosząc za pośrednictwem Matki Najświętszej o wszelkie łaski. Przykładem księżna Gryzelda z Zamoyskich Wiśniowiecka, małżonka sławnego Jeremiego, a zarazem matka króla Michała Korybuta. W 1672 roku przybyła do Sanktuarium Góreckiego, polecając Matce Najświętszej swoją rodzinę i „nieszczęsną Ojczyznę, nawiedzoną w tym czasie przez najazd turecki”. Jak podają zapiski w „Rocznikach Serafickich”, ostatnie dwie mile drogi księżna odbyła pieszo.

Górka Klasztorna znana jest z licznych uzdrowień. Źródło cudownej wody góreckiej przy Sanktuarium Maryjnym w Górce Klasztornej Misjonarzy Świętej Rodziny od wieków niesie ulgę w chorobach. Przykładem świadectwo Jana Grzybowskiego, organisty z kościoła parafialnego w Łobżenicy, którego matka została uleczona z paraliżu. Zdarzenie miało miejsce w 1942 roku. O dokonanych cudach za pośrednictwem Matki Bożej świadczą liczne wota dziękczynne. Na przykład Józefa Radlińskiego - przywódcy Konfederatów Barskich na okręg nakielski, który ofiarował je za ocalenie życia trzech córek, do mieszkania których wpadł granat i mimo wybuchu, nie zabił żadnej. Górka Klasztorna to również miejsce licznych nawróceń. Zapis z 1718 roku mówi o nawróceniu Żyda w Górce, który później dwóch swoich synów wychował na kapłanów.

Należy wspomnieć, że z miejscem tym związane są również tragiczne historie. Pierwszy drewniany kościół pod wezwaniem Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny, który prawdopodobnie powstał w 1111 roku, został spalony w czasach reformacji. Sprawczynią była Urszula Ostrożanka – właścicielka dóbr łobżenickich i fanatyczna kalwinistka. „Jędzę Ostrożankę”, bo tak nazywano ją na Krajnie, spotkała za to kara. Kobieta spadła z urwiska. Nie przestraszyło to jej syna, Andrzeja Krotowskiego, który nakazał zasypanie kamieniami studzienki z cudownym źródełkiem. Protestanckie wybryki ukrócił dopiero starosta Krzysztof Kościelecki, który zagroził, że nie zawaha się przelać krwi dla ukrócenia prześladowań katolików. Sam też przybył do Górki Klasztornej. Towarzyszyła mu rodzina i nadworny kapelan, proboszcz z Głubczyna. Również nowy kościół i pomieszczenia klasztorne, pobudowane w XVII i XVIII wieku, dopadła fala prześladowań ze strony innowierców. W nocy z 24 na 25 kwietnia 1907 roku doszło do wielkiego pożaru. W jego wyniku spłonął ołtarz główny wraz z cudownym obrazem Matki Bożej. Świątynia przed podpaleniem została ograbiona. Najtragiczniejsze dzieje związane są niewątpliwie z okresem II wojny światowej. Klasztor w Górce Klasztornej przekształcony został wówczas w tymczasowy obóz koncentracyjny. Nie jest znana dokładna liczba osób zamordowanych na jego terenie. Niezwykle tragiczny los spotkał Annę Jaworską – bohaterkę Powstania Wielkopolskiego, która została rozerwana żywcem przez grupę Żydów. Podobnie okrutnie postąpili Niemcy z duchowieństwem z Krajny, które więzili na terenie klasztoru. W nocy z 11 na 12 listopada 1939 roku rozstrzelano w Paterku koło Nakła 48 osób. Szacuje się, że „niemieccy sąsiedzi” dokonali ponad 200 zbrodni na ludności z terenu Łobżenicy. (Patrz więcej:  niemieckie prześladowania w Górce Klasztornej)

Najstarsze Sanktuarium Maryjne w Polsce przez wieki było pod opieką Bernardynów. Obecnie pieczę nad tym miejscem sprawują Misjonarze Świętej Rodziny, którzy w 2021 roku obchodzą stulecie przybycia na ziemie polskie.

Warto odwiedzić to miejsce.

Piotr Tomasz

źródła:

ks. Zachariasz Kruże, Swastyka nad Górką Klasztorną, 1987

Piotr Zygmunt Pietrzak, Historia Górki Klasztornej,  Sanktuarium - Historia (opoka.org.pl)

HYDROGEOCHEMIA CUDOWNEJ WODY W GÓRCE KLASZTORNEJ, WIELKOPOLSKA HYDROGEOCHEMISTRY OF WONDERFUL WATER IN GÓRKA KLASZTORNA (WIELOKOPOLSKA, CENTRAL POLAND) Dorota Pietrucin, Stefan Satora, Tomasz Kotowski Uniwersytet Rolniczy w Krakowie, 13_4_215.pdf (actapol.net)